Mikrozensus. Część druga

Tak jak już wspomniałem ostatnio w pierwszej części wpisu o Mikrozensus, dziś napiszę kolejną kontynuację. Otóż moja przygoda z Mikrozensus zaczęła się jakoś na jesieni 2020 I na chwilę obecną zostałem odpytany już dwukrotnie.

W pierwszej części pisałem o tym, że osoby wybrane do spisu powszechnego muszą oddać swoje odpowiedzi 4 razy na zasadzie 1 odpytanie w ciągu roku, ale od 2021 ta zasada uległa zmianie i urząd statystyczny stosuje zasadę 1 odpytanie, po 3 miesiącach 2 gie, potem 9 miesięcy przerwy do trzeciej rozmowy, a następnie 4 i ostatnie znowu po kolejnych 3 miesiącach.

W ten sposób jest się wolnym po 15 miesiącach, a nie jak wcześniej po 4 latach.

Ja wybrałem opcje rozmowy telefonicznej, a dlaczego to może o tym innym razem.

Na razie znowu trochę teorii

Pytania programu podstawowego odnoszą się do następujących tematów:

• Informacje na temat gospodarstwa domowego (np. wielkość gospodarstwa domowego) i osoby (np. płeć, rok urodzenia, stan cywilny, obywatelstwo)
• Zatrudnienie, zawód, poszukiwanie pracy
• opieka nad dziećmi, szkoła, nauka kształcenie i szkolenie
• Utrzymanie, dochód netto
• Zabezpieczenie emerytalne
• Wykorzystanie Internetu
• Sytuacja mieszkaniowa

Sekcja badania dotycząca uczestnictwa w rynku pracy pogłębia tematy zatrudnienia, poszukiwania pracy i doskonalenia zawodowego zawarte w programie podstawowym. Dostarcza to ważnych informacji, np. na temat przyczyn bezrobocia lub umów o pracę na czas określony. Z kolei sekcja badania dotycząca dochodów i warunków życia zawiera bardziej szczegółowe informacje na temat dochodów i warunków mieszkaniowych. Ponadto zadawane są pytania na temat deprywacji materialnej, uczestnictwa w życiu społecznym i zdrowia. Dostarcza to ważnych informacji na temat, na przykład, podziału dochodów, ubóstwa i wykluczenia społecznego.

Możesz się zastanawiać, czy te informacje nie są już dostępne z innych źródeł, które mogą być wykorzystane. W wielu innych krajach UE (np. w Szwecji, Holandii, Austrii, Włoszech itd.) wykorzystuje się i wprowadza do badania znaczną ilość danych administracyjnych na poziomie osobistym, dzięki czemu gospodarstwa domowe nie muszą na przykład odpowiadać na pytania dotyczące dochodów. Niemcy nie dysponują tak obszerną bazą danych i infrastrukturą rejestrującą z powiązanymi danymi osobowymi dotyczącymi dochodów, poziomu wykształcenia, statusu zatrudnienia, zakresu ubezpieczenia zdrowotnego itp.

Koniec części drugiej.