“Mam nadzieję, że czwarta i ostatnia sesja skończy się w ten sam sposób” - Tak pisałem jeszcze jakoś przed rokiem, gdzie miałem nadzieje, że moja przygoda ze spisem powszechnym skończy się na ostatniej 4 sesji, która miała odbyć się chyba po 3-ech miesiącach od odbytej przedostatniej rozmowy i co? I nic, przeprowadziłem się i machina urzedniczo-statystyczna, chyba mnie zgubiła w swoich katalogach, bo jakoś cicho z ich strony i na razie mnie nie nękają, co mnie oczywiście cieszy.
Skoro zacząłem serie o mikrozensus to dociągnę ją do końca. Tym razem na początku miesiąca odbębniłem trzecią rozmowę i tym samym została mi już za bodajże 3 miesiące ostatnia. Tym samym zakończę serie 4 odpytań i będę miał ich urząd statystyczny w końcu z głowy, a przynajmniej taka mam nadzieję.
Trzeci raz był niestety, a może i stety, taki sam jak dwa poprzednie. Te same pytania i te same odpowiedzi. Więc tutaj dużo w tym zakresie się nie zmieniło.
No więc ostatnio wspominałem we wpisach o Mikrozensus oraz że odbyłem już dwie rozmowy. Dziś wspomnę co nieco o samym wyborze i właśnie, dlaczego musiałem odbyć rozmowę, a nie skorzystać z opcji oddania odpowiedzi za pomocą formularzy online.
A więc ogólnie rzecz biorąc, urząd statystyczny umożliwia 3 sposoby, na które można wziąć udział w udzieleniu odpowiedzi.
Są to:
Rozmowa telefoniczna Formularz online Lub formularz w formie papierowej, który, po udzieleniu odpowiedzi, trzeba wysłać na własny koszt do urzędu.
Tak jak już wspomniałem ostatnio w pierwszej części wpisu o Mikrozensus, dziś napiszę kolejną kontynuację. Otóż moja przygoda z Mikrozensus zaczęła się jakoś na jesieni 2020 I na chwilę obecną zostałem odpytany już dwukrotnie.
W pierwszej części pisałem o tym, że osoby wybrane do spisu powszechnego muszą oddać swoje odpowiedzi 4 razy na zasadzie 1 odpytanie w ciągu roku, ale od 2021 ta zasada uległa zmianie i urząd statystyczny stosuje zasadę 1 odpytanie, po 3 miesiącach 2 gie, potem 9 miesięcy przerwy do trzeciej rozmowy, a następnie 4 i ostatnie znowu po kolejnych 3 miesiącach.
Muszę się przyznać, że ja to mam “szczęście” i na swoje nieszczęście przed kilkoma miesiącami nasze domostwo zostało wybrane do przeprowadzenia odpytywania dla celów statystycznych. Dlaczego “szczęście” lub raczej swoje nieszczęście? O tym w innym wpisie, ale już teraz mogę napisać, że jeśli raz się zostało wybranym, jest się zobligowanym do odpowiedzenia na szereg pytań odnośnie życia rodzinnego i zawodowego, w tym pytają również o miesięczne zarobki. Do tego wszystkiego nie jest to akcja jednorazowa, ponieważ jest się zobowiązanym do odbycia w sumie czterech rozmów, co roku jednej.